Wij reageren automatisch op pasgeboren baby's. Ze worden door ons getroost, gesust en gekalmeerd. Hier hoef je geen opleiding voor te hebben gehad om dit te kunnen. 
We trachten daarnaats onze kinderen elke keer weer op een hoger niveau te brengen wat betreft het omgaan met arousal, een taak die vaak ook vaders wordt toebedeeld (er werd wel gezegd dat moeders strelen en vaders spelen). Je arousal beheersen is een belangrijke vaardigheid, op welke leeftijd dan ook. In eerste instantie wordt dit door de volwassene voor de baby gedaan. Het kindje heeft honger en huilt en krijgt een fles. Bij angst wordt hij vastgehouden en wiegt iemand hem tot rust. Bij een vieze luier wordt hij verschoond, zodat hij schoon en droog is. Deze vorm van regulatie is nodig om het kind te leren wat regulatie is en dat ee (belangrijke) andere er voor hem is als het even niet lukt. Dit geeft een veilig basisgevoel.
Echter wat als een kind dit niet krijgt, of zefls het tegenovergestelde. Wat gebeurt er dan met de ontwikkeling van het veiligheidsgevoel, de zelfregulatie en het vertrouwen in de ander?